Ελευθερία και συγχώρεση
Δεν μπορείς να συγχωρέσεις έναν άνθρωπο που σε απογοήτευσε με την στάση και την συμπεριφορά του; Διάβασε τις χρήσιμες συμβουλές της Ψυχολόγου - Ψυχοθεραπεύτριας κ. Φύσσα Ν. Ελένης και κατάφερε να διώξεις μακριά κάθε δυσάρεστο συναίσθημα και να κάνεις μία νέα αρχή …
Η άποψη πως η συγχώρεση είναι κάτι που κάνεις για κάποιον άλλο, είναι πλήρως λανθασμένη. Προέρχεται από την έννοια του ελέγχου και της δύναμης. Πίσω από αυτή τη στάση μας να μη συγχωρούμε βρίσκεται η ασυνείδητη μας τάση να θέλουμε να προκαλέσουμε πόνο σε αυτόν που μας πόνεσε, να θέλουμε να πληγώσουμε αυτόν που μας πλήγωσε. Δεν δουλεύει όμως τελικά αυτή η άποψη. Αυτό δηλαδή, που θέλουμε να πετύχουμε , το να πληγώσουμε τον άλλο, δεν θα το πετύχουμε. Με το να μη συγχωρούμε αυτόν που μας πόνεσε δε θα καταφέρουμε να τον πονέσουμε. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να συνεχίζουμε να πονάμε. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί η πηγή του συναισθηματικού μας πόνου δεν είναι ο άλλος. Η πηγή του πόνου μας βρίσκεται μέσα μας....
Με το να μη συγχωρείς αυτόν που σε πόνεσε το μόνο που καταφέρνεις είναι να δίνεις πόνο στον ίδιο σου τον εαυτό, να τον δηλητηριάζεις. Είναι σα να προσπαθείς να πονέσεις κάποιον άλλο ακρωτηριάζοντας τον εαυτό σου. Ακρωτηριάζεις τα δάχτυλα σου με στόχο να πονέσεις τον άλλο. Αυτό όμως που καταφέρνεις τελικά είναι να πονάς τον εαυτό σου.
Το να μη συγχωρούμε τον άλλο είναι σα να δίνουμε την ευθύνη των δικών μας συναισθημάτων και των δικών μας εμπειριών σε κάποιον άλλο. Ο πόνος όμως που νιώθουμε προέρχεται από εμάς τους ίδιους, από την ίδια τη δομή της προσωπικότητας μας. Κι αυτό γιατί με βάση την προσωπικότητα μας ερμηνεύουμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο κι ότι μας συμβαίνει. Οι αντιλήψεις λοιπόν που έχουμε για τον κόσμο και οι ερμηνείες μας, καθορίζουν το πως θα βιώσουμε όσα μας συμβαίνουν. Ο πόνος είναι η δική μας «επιλογή» για το πως θα αντιδράσουμε σε κάτι που μας συνέβη. Οι άλλοι είναι αυτοί που θα ενεργοποιήσουν αυτές τις αντιλήψεις κι όχι αυτοί που θα προκαλέσουν τον πόνο. Μπορεί να μας συμπεριφερθούν σκληρά ή απάνθρωπα αλλά στο τέλος είμαστε εμείς που θα δημιουργήσουμε τη συναισθηματική μας αντίδραση κι εμπειρία. Όσο πιο πολύ κατηγορούμε τους άλλους για το δικό μας πόνο τόσο θα συνεχίζουμε να πονάμε. Είναι σα να λέμε στον εαυτό μας ότι «οι άλλοι έχουν την απόλυτη δύναμη πάνω μου- εγώ είμαι το θύμα, ο αδύναμος» ή «δεν έχω έλεγχο πάνω στα συναισθήματα μου και στη ζωή μου».
Η συγχώρεση λοιπόν είναι κάτι που κάνουμε για το εαυτό μας κι όχι για τον άλλο. Το κάνεις για να αφήσεις πίσω σου τον πόνο, για να αφήσεις πίσω το βάρος των άσχημων συναισθημάτων, του θυμού και της οργής, της λύπης και της θλίψης. Όταν συγχωρείς και σταματάς να ρίχνεις τις ευθύνες στους άλλους, τότε και μόνο τότε αποκτάς τον έλεγχο της ζωής σου. Δεν έχεις ελπίδες να ελέγξεις τους άλλους. Στο μόνο πράγμα που έχεις έλεγχο είναι στον εαυτό σου.
Πολλοί άνθρωποι ξοδεύουν απερίγραπτα πολύ χρόνο κι ενέργεια στο να κατηγορούν τους άλλους και στο να προσπαθούν να ελέγξουν τους άλλους. Είναι τελικά αδύνατον να συμβεί αυτό. Μάταιη η προσπάθεια, μάταιος ο κόπος. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε πραγματικά κανέναν.
Συγκέντρωσε την προσπάθεια σου στον εαυτό σου. Επέλεξε να συγκεντρωθείς όχι στα κομμάτια του εαυτού σου που πονούν, αλλά στα κομμάτια του εαυτού σου που νιώθουν όμορφα, που νιώθουν χαρά, που νιώθουν αγάπη κι ευχαρίστηση.
Η θεραπεία για τον πόνο είναι να κοιτάξουμε μέσα μας για τις αιτίες. Οι αιτίες δεν είναι έξω από εμάς. Ας κοιτάξουμε μέσα μας να βρούμε τον τρόπο να απελευθερωθούμε. Η συγχώρεση φέρνει την ελευθερία, την ελευθερία από τον πόνο. Η απελευθέρωση από τον πόνο φέρνει την ανάπτυξη. Φέρνει δηλαδή τη φυσιολογική πορεία της ζωής. Για να προχωρήσουμε μπροστά, για να προχωρήσουμε στη φυσιολογική πορεία της ζωής, θα χρειαστεί να απελευθερωθούμε από τα βάρη και τις πικρίες του παρελθόντος. Η επιλογή είναι ανάμεσα στο το να μείνουμε να κατηγορούμε τους άλλους και στο να προχωρήσουμε.
Η συγχώρεση είναι η συνειδητή επιλογή να αφήσουμε πίσω τα δεσμά και τους φόβους μας και να προχωρήσουμε στη δημιουργία μίας αυθεντικής ζωής πληρότητας.
