Ψυχογενείς ή ψυχοσωματικές παθήσεις που οφείλονται στο στρες (stress-depended diseases)
Το άγχος (stress) συνοδεύεται από μια σειρά φυσιολογικών μεταβολών στο σώμα (επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού, αύξηση της πιέσεως και του μυϊκού τόνου, έντονες ορμονικές μεταβολές κλπ.). Οι αλλαγές αυτές αφορούν σε όλα τα λειτουργικά συστήματα του οργανισμού (νευρικό, μυοσκελετικό, πεπτικό, ορμονικό, ανοσοποιητικό, γεννητικό κλπ) και σκοπό έχουν να τον προετοιμάσουν για δράση, (μάχη ή φυγή) όταν αντιμετωπίζει, -ή νομίζει ότι αντιμετωπίζει-κάποιον κίνδυνο.
Όταν όμως αυτές οι αλλαγές ξεπεράσουν κάποιο όριο σε ένταση, συχνότητα και διάρκεια τότε οι δυνατότητες προσαρμογής των ελεγκτικών - αυτορρυθμιστικών μηχανισμών διαταράσσονται. Η επικοινωνία μεταξύ νευρικού, ορμονικού και ανοσοποιητικού συστήματος απορρυθμίζεται, με τελικό αποτέλεσμα τις παθήσεις που περιγράφουμε με διάφορα σύνθετα ονόματα όπως: ψυχογενείς σωματικές διαταραχές, ή ψυχοσωματικές διαταραχές ή νευροφυτικές διαταραχές, ή απλά παθήσεις που οφείλονται στο στρες (stress-depended diseases).
Οι διαταραχές αυτές αρχικά είναι αντιστρέψιμες (δηλαδή θεραπεύσιμες) διότι αφορούν ανωμαλίες μόνον στην λειτουργία των οργάνων ή συστημάτων του οργανισμού (εξ’ ου και το όνομα λειτουργικές διαταραχές, όπως είναι για παράδειγμα οι καρδιακές αρρυθμίες, η πίεση, η γαστρίτιδα, η μυϊκή υπερένταση, ο πονοκέφαλος, οι ζαλάδες κλπ.) Αν όμως καταστούν χρόνιες, τότε μπορούν να προκαλέσουν μη αντιστρέψιμες ιστολογικές βλάβες με αλλοίωση, εκφυλισμό και τέλος καταστροφή της ίδιας της δομής των οργάνων. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο έμφραγμα, το εγκεφαλικό, τα πεπτικά έλκη, στην συρρίκνωση και εκφυλισμό εγκεφαλικών κέντρων κλπ..
Σύμφωνα με τις έρευνες το 75% με 90% του συνόλου των παθήσεων είναι ψυχοσωματικές! Από το απλό κρυολόγημα μέχρι τα διάφορα είδη καρκίνου και την άνοια!
Ακόμα και η ταχύτητα συγκόλλησης ενός σπασμένου οστού στην περίπτωση κατάγματος ή επούλωσης ενός τραύματος, επηρεάζεται καθοριστικά από τις συγκινήσεις και ειδικά από το άγχος και την κατάθλιψη.
Οι ανατολίτικης προέλευσης τεχνικές χαλάρωσης, αυτοσυγκέντρωσης και διαλογισμού έχει αποδειχθεί πειραματικά ότι προκαλούν ακριβώς αντίθετες ψυχο-φυσιολογικές μεταβολές στον οργανισμό από αυτές που προκαλεί το άγχος. Ως εκ τούτου, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος - σε συνδυασμό με τεχνικές ελέγχου του νου - του θεραπευτικού οπλοστασίου για την αποτελεσματική, αιτιολογική, (που αντιμετωπίζει τις αρχικές αιτίες και όχι μόνον τα συμπτώματα) μη φαρμακολογική, αντιμετώπιση των ψυχοσωματικών διαταραχών.
